بخند صدای ِ خنده ات حتی .. غمــهایم را می خنداند !! کلافه کـــــرده ای مــــــرا چـــــرا همیشه لبـــــخند هایت از نوشته های من قشنــــــگتر است؟؟

مدتهاست مدت هاست دلم احساس سنگینی می کند... مدت هاست یاد گرفته ام گریه نکنم... مدت هاست دلم نتوانسته خودش رو سبک کنه... مدت هاست دیگر در عمق قلبم کسی لانه ندارد... مدت هاست تمام باورم این است که هرچه بود تمام شد، چه خوب چه بد نسیمی بود که وزید و رفت... مدت هاست دل تنگ بارانم... مدت هاست عاشقی را از یاد برده ام... مدت هاست یاد گرفته ام بگویم، بنویسم خوبم تا بقیه بشنوند و بخوانند و باور کنند که خوبم... نمی دانم که مدت هاست چرا این گونه شده ام...

ساده هستم ساده می بینم ساده می پندارم زندگی را نمیدانستم جرم می دانند سادگی را سادگی جرم است و من مجرم ترین مجرم شهرم ساده می مانم… ساده میمیرم… اما… ترک نمی گویم پاکی این سادگی را …

 

 

 

وقتی کسی رو دوست داری ، این یه چیزه !

 

 

وقتی کسی تو رو دوست داره ، این یه چیز دیگه !

 

 

اما وقتی کسی رو دوست داری که تو رو دوست داره

 

 

این یعنی همه چیز !

ادامه مطلب...

لج میکنم . . . بد اخلاق میشم ! نه چیزی میبینم ، نه چیزی میشنوم ، نه چیزی میگم ! دست خودم که نیست تو که نباشی ، زندگی باید به کامِ من تلخ بشه .

ادامه مطلب...

با تو هستم آه باز سراغم آمدی و دلم را چنگ زدی آه که قلبم درد گرفت و کسی نفهمید آی با تو هستم با تو که راحت شکستیو رفتی با تو هستم با تویی که نشکستی ولی بی اعتنا رفتی من از همه طلب دارم ولی نمی دانم چرا باز بدهکارم

اگر روزی داستانم را نقل کردی بگو

 

بی کس بود اما کسی رو بیکس نکرد

 

تنهابود اما کسی رو تنها نذاشت

 

دلشکسته بود اما دل کسی رو نشکست

 

کوه غم بود اما کسی رو غمگین نکرد

ولی شاید بد بود اما برای کسی بد نخواست

 

 

.
به تمام جزئیاتش...

 

به لبخند بین حرف هایش..

 

به سبک ادای کلماتش،

 

... به شیوه ی راه رفتنش،نشستنش..

 

به چشم هاش خیره شو..

 

دستهایش را به حافظه ات بسپار...

 

گاهی آدم ها انقد سریع میروند،که حسرت یک نگاه سرسری را هم به دلت

 

میگذارند

 

 

 

وقتی دو عاشق از هم جدا میشن ...

دیگه نمی تونن مثل قبل دوست باشن....

چون به قلب همدیگه زخم زدن...

نمی تونن دشمن همدیگه باشن...

چون زمانی عاشق بودن...

تنها می تونن آشناترین غریبه برای همدیگه باشن....

 

                          

دل...

دوباره نگاهمان به هم گره خورد .

در دلم عشق فریاد میزد  ..

ولی

هیچ کس صدای او را نمی شنید..

وقتی که دستان گرمش را گرفتم .

روح از کالبد وجودم پر کشید

 خواستم بگویم دوستت دارم 

که یکباره میانمان دیواری کشیده شد .

دیواری که نامش روزگار بود

حال من ماندم و این دل افسرده

تنهای تنها

برای همیشه

او در زندان سینه ام محبوس بود

و من در زندان روزگار..

بیچاره دلم .

چه بهای سنگینی باید درمقابل این شکست بپردازد.

حال تکلیف دلم چه خواهد بود ؟؟؟!!!